Bolesti štitne žlijezde

Hipertireoza

Hipertireoza predstavlja kliničko stanje u koje se ubraja nekoliko specifičnih bolesti koje karakterizira hipermetabolizam i povišeni nivo slobodnih hormona štitnjače.



Hipertireoza može biti posljedica povećane sinteze i lučenja hormona štitnjače (T4 i T3) zbog prisustva stimulatora štitnjače u krvi ili autoimune hiperfunkcije štitne žlijezde. Također može biti uzrokovana prekomjernim oslobađanjem hormona štitnjače u perifernu cirkulaciju iz štitnjače kod koje nije povećana sinteza hormona. To se obično događa zbog destruktivnih promjena u štitnjači kod tireoiditisa različitih uzroka. Zadnji glavni uzrok hipertireoze je svjesno ili slučajno unošenje prekomjernih količina hormona štitnjače nazvano tireotoksikozis fakticija.



Laboratorijska klasifikacija hipertireoze na temelju akumulacije radiojoda



Visoka akumulacija radioaktivnog joda u štitnjači i visok titar stimulirajućih antitijela u cirkulaciji



- Gravesova bolest (difuzna toksična guša);

- Neprimjereno lučenje TSH;

- Molarna trudnoća;

- Koriokarcinom;

- Hiperemesis gravidarum.

- Visoka akumulacija radioaktivnog joda u štitnjači bez stimulirajućih antitijela u cirkulaciji



- Plumerova bolest (toksična solitarna ili multinodularna guša);

- Ne-autoimuna autosomno dominantna hipertireoza;

- Guša izazvana litijem.

- Niska akumulacija radioaktivnog joda u štitnjači



- Upalne bolesti (tireoiditis);

- Tireotoksikozis fakticija;

- Unos joda;

- Metastatski rak štitnjače;

- Ovarijska struma.



U 60 do 80% slučajeva uzrok hipertireoze je Gravesova bolest koja se odlikuje hipertireozom i jednim ili više kliničkih znakova poput guše, egzoftalmusa i pretibijalnog miksedema. Gravesova bolest se kod žena javlja u dobi od 20 do 50 godina te zahvaća oko 2% žena, dok je kod muškaraca 10 puta rjeđa.



Klinička slika hipertireoze varira od asimptomatskih oblika pa do slike specifične za Gravesovu bolest. Bolesnici se žale na nervozu, nemir, razdražljivost, umor, nesanicu, pojačano znojenje, nepodnošenje vrućine, vole hladnoću. Lupa im srce, guši ih, teško podnose napor. Kosa im ispada i stanjena je. Unatoč pojačanu apetitu mršave, ali se u početku mogu i debljati. Kod starijih i težih bolesnika dolazi do gubitka apetita. Mokrenje i stolica su učestali, a stolice su mekše sve do pravog proljeva. Katkad se žale na amenoreju, oligomenoreju, smanjen libido, sterilitet. Oko 50% bolesnika ima promjene na očima, ukočen pogled, retrakcija obrva, sjajne oči s ponekad ispupčenim očnim jabučicama, kašnjenje gornje obrve pri pogledu nadolje (Graefov znak), rijetko treptanje (Stellwagov znak). Koža je topla, baršunasta i vlažna, dlanovi topli i znojni. Uglavnom imaju gušu različite veličine koja je glatka, elastična te ponekad tvrda. Akcija srca je ubrzana i ponekad aritmična, a u težim slučajevima dolazi do pojave znakova popuštanja srca. Muškarci ponekad imaju ginekomastiju. Jetra zna biti povećana, slezena i limfni čvorovi također. Kod oko 5% bolesnika koji imaju najteže imunološke poremećaje javlja se dermopatija u obliku pretibijalnog miksedema. Isti bolesnici znaju imati i tireoidnu akropatiju - zadebljanje distalne falange na prstima. Hiprtireoza može razotkriti genetski mišićni poremećaj dovodeći do teške hipokalemije i mišićne slabosti - tireotoksične periodične paralize.



Postoji više vrsta liječenja hipertireoze, zavisno o etiologiji primjenjuje se:



- jod;

- propiltiouracil i metimazol;

- beta-blokatori;

- radioaktivni natrijev jodid ( 131I);

- hirurško liječenje.