Prim. dr. Hariz Zubčević o simptomima i liječenju Bellove paralize

AUTOR ČLANKA

Prim.dr. Hariz Zubčević

Fizijatar, spec. fizikalne medicine i rehabilitacije, subspec. reumatologijaOrdinacija Zubčević Biografija

Bellova paraliza je slabost ili paraliza mišića koji kontrolišu izraze na jednoj strani lica. Poremećaj nastaje kao rezultat oštečenja jednog od facijalnih nerava.

Problem se može javiti u svakoj životnoj dobi. Bellova paraliza se javlja češće kod trudnica, pacijenata koji imaju šećernu bolest ili kod poremećaja gornjeg respiratornog sistema, kao što su nazeb ili gripa, i kod ljudi sa stanjima koja kompromitiraju imuni sistem.

Najčešće počinje sa paralizom ili slabošću na jednoj strani lica, javljaju se poteškoće kod smijanja, te nemogućnost zatvaranja oka na pogođenoj strani. Dolazi do suzenja oka te osjećaja da je lice povučeno na jednu stranu. Osim toga javlja se bol ispred ili iza uha, zvukovi na oštećenoj strani su intenzivniji, glavobolja, gubitak okusa na prednjem dijelu jezika, te promjena u količini suza i pljuvačke.

Intenzitet Bellove paralize ima opseg od blage slabosti do potpune paralize na jednoj strani lica. Simptomi se obično primijete nakon buđenja, a bol u blizini uha može prethoditi paralizi na dan ili dva ranije.

Uzrok Bellove paralize je još uvijek nepoznat, a razvoj nije dobro objašnjen, ali većina naučnika vjeruju da je u pitanju virusna infekcija, najčešće uzrokovana herpes simplex virusom.

Većina pacijenata sa Bellovom paralizom se u potpunosti oporavi u periodu od nekoliko mjeseci, sa ili bez medicinskog tretmana. Ponekad ostaju trajni znakovi paralize, odnosno kontraktura mimične muskulature.

U dijagnostici Bellove paralize preporučuje se elektromiografija, te kompjuterizovana tomografija (CT ) ili magnetna rezonanca ( MRI ) mozga .

Liječenje uključuje lokalnu primjenu kortikosteroida i anestetika, antivirusne lijekove te fizikalnu terapiju. Od metoda fizikalne terapije primjenjuje se galvanizacija (Bergonijeva polumaska ) te elektrostimulacija (elektroakupunktura ).

Elektrostimulaciju odnosno elektroakupunkturu treba početi što prije, jer je praksa pokazala da su rezultati znatno bolji ako se primjeni već prvog dana slabosti nerva. Čim se pojavi aktivni pokret, treba dati prednost kineziterapiji. Kineziterapija se sastoji od vježbi, koje se izvode nekoliko puta na dan pred ogledalom, čime se sprečava razvoj kontraktura. I primjena masaže prevenira razvoj trajnih kontraktura, te je indicirana i primjena termoterapija nakon desetak dana.

Pacijent treba zaštititi oko od utjecaja vanjske sredine, te u slučaju intenzivnijih bolova uzimati analgetika.

Dr. Haris Zubčević

Ankilozirajući spondilitis

Giht (Arthritis urica)